Πλιγούρι βρώμης, πλιγούρι βρώμης, πλιγούρι βρώμης, πίτουρο βρώμης - οι δυνατότητες χρησιμοποίησης της βρώμης τύπου δημητριακών (Avena) για ανθρώπινη διατροφή είναι πολλαπλές. Στον Μεσαίωνα οι άνθρωποι από βρώμη έτρωγαν μπύρα. Σήμερα, αυτός ο τύπος δημητριακών χρησιμοποιείται κυρίως ως ζωοτροφή για ζώα, ειδικά για την άγρια γεύση βρώμης. Δεν είναι περίεργο, διότι σε σύγκριση με άλλα δημητριακά όπως σίκαλη, σιτάρι ή κριθάρι, η βρώμη είναι ιδιαίτερα θρεπτική.
Βρώμη: Πλούσιο σε βιταμίνες, μέταλλα και αμινοξέα
Η βρώμη θεωρείται τα πιο διατροφικά πολύτιμα δημητριακά, η οποία οφείλεται κυρίως στην υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες σχεδόν δώδεκα τοις εκατό. Επιπλέον, οι πρωτεΐνες στη βρώμη αποτελούνται κυρίως από απαραίτητα αμινοξέα. Τα βασικά αμινοξέα είναι δομικά στοιχεία πρωτεϊνών που το σώμα δεν μπορεί να οικοδομήσει. Αυτά τα απαραίτητα αμινοξέα περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, ισολευκίνη, λευκίνη, λυσίνη, μεθειονίνη, φαινυλαλανίνη και βαλίνη. Εκτός από τα δώδεκα γραμμάρια πρωτεΐνης, 100 γραμμάρια βρώμης περιέχουν επίσης:
- 13 γραμμάρια νερού
- 7,1 γραμμάρια λίπους
- 59,2 γραμμάρια υδατανθράκων
- 6.2 γραμμάρια ινών
- 2,9 γραμμάρια ορυκτών.
Τα μέταλλα που περιέχονται στη βρώμη περιλαμβάνουν κάλιο, μαγνήσιο, σίδηρο, ασβέστιο, ψευδάργυρο και φώσφορο. Οι κόκκοι έχουν επίσης σημαντικές βιταμίνες, ειδικά βιταμίνες από την ομάδα Β και βιταμίνη Ε. Δεδομένου ότι η βρώμη έχει πολλές θερμίδες - 100 γραμμάρια την φέρουν σε περίπου 337 θερμίδες (kcal) - τα προϊόντα βρώμης είναι ιδιαίτερα δημοφιλή με τους αθλητές: Ενέργεια, αλλά επιβαρύνουν το στομάχι.
Η επουλωτική επίδραση της βρώμης
Ειδικά στη νατουροπάθεια, η βρώμη των δημητριακών λέγεται ότι έχει θεραπευτική δράση, αλλά έχει αποδειχθεί επιστημονικά και μια θετική επίδραση σε ορισμένες ασθένειες. Στη φυσική ιατρική, η πράσινη βρώμη, η οποία συγκομίζεται λίγο πριν την ανθοφορία, χρησιμοποιείται: σαν τσάι, η πράσινη βρώμη απαλλάσσει το σώμα από μεταβολικά τελικά προϊόντα και ως πρόσθετο λουτρού, βοηθά με τις ακαθαρσίες του δέρματος και εξασφαλίζει απαλή και εύκαμπτη επιδερμίδα. Ομοίως, ένα τέτοιο λουτρό θα πρέπει να ανακουφίσει τους ρευματισμούς και τους πόνους του σώματος.
Λόγω πολλών φυτικών ινών, τα δημητριακά χρησιμοποιούνται στη φυσική ιατρική ως φάρμακο για γαστρεντερικές καταγγελίες. Οι μη εύπεπτες ίνες σχηματίζουν ένα προστατευτικό στρώμα στο στομάχι και στον εντερικό βλεννογόνο και έτσι διατηρούν το όξινο γαστρικό χυμό μακριά από την βλεννογόνο. Επιπλέον, δύο μερίδες βρώμης την ημέρα θα πρέπει να βοηθήσουν στη μείωση του επιπέδου της LDL χοληστερόλης (χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνης χοληστερόλης) στο σώμα. Στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική, η βρώμη χρησιμοποιείται ακόμη και για τη ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.
Βρώμη: Η γλουτένη υπάρχει μόνο σε μικρές ποσότητες
Σε σύγκριση με άλλα δημητριακά, μόνο λίγη γλουτένη υπάρχει στη βρώμη. Η γλουτένη είναι ένα μείγμα πρωτεϊνών, το οποίο εξασφαλίζει ότι το ψωμί μπορεί να αυξηθεί κατά το ψήσιμο και διατηρεί επίσης το σχήμα του μετά το ψήσιμο. Η υπερευαισθησία στη γλουτένη γλουτένης μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια φλεγμονή του βλεννογόνου του λεπτού εντέρου. Αυτό ονομάζεται δυσανεξία γλουτένης ή κοιλιοκάκη. Τα συμπτώματα της κοιλιακής νόσου περιλαμβάνουν απώλεια βάρους, έμετο, διάρροια και κόπωση.
Παρόλο που η βρώμη περιέχει μόνο μια μικρή ποσότητα γλουτένης, το πρόβλημα είναι ότι η βρώμη συχνά μολύνεται με άλλα δημητριακά που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε γλουτένη. Κατά συνέπεια, η βρώμη δεν πρέπει να τρώγεται καλύτερα στην περίπτωση δυσανεξίας στη γλουτένη. Οι μη μολυσμένες βρώμες είναι επίσης διαθέσιμες στην αγορά, αλλά απαιτείται προσοχή και εδώ: είναι δύσκολο να εκτιμηθούν οι μεμονωμένες απαντήσεις σε μη μολυσμένες βρώμες. Κατά κανόνα, τα άτομα με δυσανεξία στη γλουτένη πρέπει να καταναλώνουν το πολύ 50g αμόλυντης βρώμης την ημέρα και μόνο υπό ιατρική παρακολούθηση.
Αξίζει να μάθετε για τη βρώμη
Η βρώμη των σιτηρών ανήκει, όπως επίσης και σε πολλές άλλες καλλιέργειες, στο φυτικό γένος των γλυκών χορταριών. Ωστόσο, η βρώμη διαφέρει από άλλα δημητριακά στο ότι δεν παράγουν καρύδες, αλλά αιχμές. Ο χρόνος άνθησης της βρώμης είναι μεταξύ Ιουνίου και Αυγούστου, τα σιτηρά συλλέγονται από τα μέσα Αυγούστου περίπου. Η βρώμη προτιμά τις υψηλές βροχοπτώσεις και το εύκρατο κλίμα, αλλά και εγγυάται σταθερές αποδόσεις σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες από ό, τι, για παράδειγμα, η άνοιξη του κριθαριού.
Πιθανώς, η βρώμη είχε ήδη αναπτυχθεί κατά την εποχή του Χαλκού, αργότερα ο σιτάρι ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στους Teutons. Μόλις τον 17ο αιώνα, όταν η πατάτα έγινε δημοφιλής στην Ευρώπη, η βρώμη αργά έγινε λιγότερο σημαντική. Σήμερα, η καλλιέργεια βρώμης παίζει μόνο μικρό ρόλο σε σύγκριση με άλλα σιτηρά.
