Η ανθρώπινη καρδιά συχνά περιγράφεται ως ένας κινητήρας που οδηγεί ήσυχα και διακριτικά το σώμα και το μυαλό. Ο κινητήρας υψηλών επιδόσεων κτυπά την καρδιά περίπου τρεις δισεκατομμύρια φορές κατά τη διάρκεια μιας ζωής και αντλεί περίπου 18 εκατομμύρια λίτρα αίματος μέσω του σώματος. Αυτό το μηχάνημα ακριβείας συνήθως δεν παρατηρείται μέχρι να σκοντάψει. Οι καρδιακές προσβολές, οι καρδιακές αρρυθμίες και η στένωση των στεφανιαίων αρτηριών καθιστούν τις ασθένειες της καρδιάς ακόμα την πρώτη αιτία θανάτου στη Γερμανία.
Η τεχνική πρόοδος επιτρέπει τη "χειρουργική επέμβαση κουμπιών"
Μια από τις τεράστιες ιατρικές προόδους των τελευταίων δεκαετιών στη θεραπεία των καρδιακών παθήσεων είναι η ελάχιστα επεμβατική χειρουργική επέμβαση, γνωστή και ως χειρουργική επέμβαση κλειδαρότρυπας ή χειρουργική επέμβαση κουμπιών.
Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται στην καρδιοχειρουργική επέμβαση στην πλειοψηφία των καρδιακών κέντρων στη Γερμανία.
Χειρουργική παράκαμψης: ελάχιστα επεμβατική χειρουργική επέμβαση καρδιάς
Περίπου το 80% όλων των ελάχιστα επεμβατικών διαδικασιών στην καρδιά είναι χειρουργικές επεμβάσεις παράκαμψης που αποκαθιστούν την παροχή οξυγόνου στην καρδιά.
Ο χειρουργός αποδίδει αυτή την τεχνική στο ευρύ άνοιγμα των κοιλοτήτων του σώματος. Λειτουργεί αντ 'αυτού με ένα λεγόμενο ενδοσκόπιο και εξαιρετικά μικροσκοπικά όργανα μέσα από μίνι κομμάτια - όπως μέσα από μια κλειδαρότρυπα.
ο ενδοσκόπιο είναι ένα σωληνωτό ή σωληνωτό όργανο που χρησιμοποιεί ένα οπτικό σύστημα για να κάνει τις εικόνες του εσωτερικού του σώματος ορατές στον γιατρό από έξω. Επιπλέον, μια μικρή κάμερα μπορεί να μεταδώσει τις εικόνες σε μια οθόνη.
Ειδικά στον τομέα της καρδιοχειρουργικής, αυτή η τεχνική είναι πολύ πιο άνετη για τους ασθενείς από τις συμβατικές μεθόδους: Σε μια συμβατική χειρουργική επέμβαση παράκαμψης, το στέρνο πρέπει να αποκόπτεται. Στη συνέχεια, χρειάζονται έως και οκτώ εβδομάδες για να θεραπευθεί ξανά αυτό το τεχνητό κάταγμα οστού - συμπεριλαμβανομένων των περιορισμών στον πόνο και την κυκλοφορία.
Χαμηλότερο φορτίο αλλά μεγαλύτερη προσπάθεια παρακολούθησης
Για τους ασθενείς, οι ελάχιστα επεμβατικές διαδικασίες είναι λιγότερο αγχωτικές από τη συμβατική χειρουργική επέμβαση στην καρδιά. Θα αναρρώσετε ταχύτερα, θα παραμείνετε στη μονάδα εντατικής θεραπείας για μικρότερο χρονικό διάστημα και θα μπορείτε να εγκαταλείπετε την κλινική νωρίτερα. Ωστόσο, για τους αναισθησιολόγους και τους καρδιακούς χειρουργούς, οι παρεμβάσεις αυτές αποτελούν πολύ μεγαλύτερη πρόκληση, διότι η παρακολούθηση του κυκλοφορικού συστήματος κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης στην καρδιά πρέπει να είναι ιδιαίτερα στενή.
Σε μια συμβατική λειτουργία bypass, η καρδιά συνδέεται με μια καρδιά-πνευμονικό μηχάνημα και η ίδια η καρδιά "κλείνει". Αν και αυτή η τεχνική είναι ώριμη και μπορεί να αναλάβει τη λειτουργία της καρδιάς και των πνευμόνων για περιορισμένο χρονικό διάστημα, αλλά το συνολικό βάρος για το σώμα είναι πολύ μεγάλο. Ο στόχος της ελάχιστα επεμβατικής καρδιακής χειρουργικής είναι επομένως όχι μόνο μια μικρή πληγή, αλλά και η παραίτηση της μηχανής καρδιάς-πνεύμονα.
Κατά τη διάρκεια της χειραγώγησης της καρδιάς, η κυκλοφορία πρέπει να παρακολουθείται όσο το δυνατόν πιο προσεκτικά και με ακρίβεια. Οι πρόσφατες εξελίξεις στον συνδυασμό ιατρικής και ηλεκτρονικής οδήγησαν σε ευφυείς μεθόδους παρακολούθησης που μειώνουν περαιτέρω τον κίνδυνο και το βάρος της καρδιακής χειρουργικής.
MIDCAB - η άμεση οδός προς τις στεφανιαίες αρτηρίες
Με μια ελάχιστα επεμβατική χειρουργική επέμβαση στα στεφανιαία αγγεία (MIDCAB = ελάχιστα επεμβατική άμεση στεφανιαία παράκαμψη), μία ή δύο, μερικές φορές τρεις στενωμένες στεφανιαίες αρτηρίες μπορούν να επαναδιαραγούν με τη σύνδεση με μια υγιή αρτηρία.
Έτσι λειτουργεί η διαδικασία:
- Μια τομή 3 έως 4 cm γίνεται πάνω από την καρδιά στον 4ο μεσοπλεύριο χώρο.
- Τώρα, υπό άμεση όραση ή μετά από την εισαγωγή ενός ενδοσκοπίου (μεταλλικός οδηγός φωτός) με την κάμερα, η αριστερή εσωτερική θωρακική αρτηρία επισκέφθηκε και εκτέθηκε.
- Το περικάρδιο ανοίγει και εμφανίζεται ο πολύ συχνά στενός κλάδος του πρόσθιου αγγείου.
- Ένας σταθεροποιητής καθιστά δυνατή την ακινητοποίηση της περιοχής χειρισμού στην περιοχή της σύνδεσης του σκάφους.
- Το φραγμένο δοχείο είναι τυλιγμένο με ένα σφεντόνα και δεμένο για μικρό χρονικό διάστημα μετά την ένεση ενός φαρμάκου για να κρατήσει το υγρό του αίματος. Έως 20 λεπτά από μια τέτοια διακοπή του αγγείου είναι συνήθως καλά ανεκτά από τον καρδιακό μυ, χωρίς σημάδια ανεπάρκειας οξυγόνου.
- Στη συνέχεια, ο χειρουργός συνδέει το στενό συνδεδεμένο στεφανιαίο αγγείο με την εσωτερική μαστική αρτηρία.
- Στη συνέχεια, όλες οι αγγειακές αποφράξεις απελευθερώνονται και πάλι.
- Η εκκένωση του τραύματος οδηγεί τις αναπτυσσόμενες εκκρίσεις του τραύματος στο θώρακα προς τα έξω.
Καλά αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν με το MIDCAB
Πολύ καλά αποτελέσματα έχουν επιτευχθεί μέχρι τώρα με αυτή τη μέθοδο: 96 έως 98 τοις εκατό των νέων αγγειακών συνδέσεων εξακολουθούν να είναι ανοιχτά μετά από 1 χρόνο, και με την τεχνική MIDCAB, είναι δυνατή και μια πολλαπλή παράκαμψη. Επειδή όμως η λειτουργία του MIDCAB βρίσκεται εδώ και μερικά χρόνια, δεν υπάρχουν πλέον περιόδους παρατήρησης.
Συγκριτικά, με τη συμβατική παράκαμψη μέχρι 90% των νέων αγγειακών συνδέσεων εξακολουθούν να είναι ανοικτές μετά από 15 χρόνια - τουλάχιστον εάν μια αρτηρία χρησιμοποιήθηκε ως δοχείο δότη.
Χειρουργός και ρομπότ ως μια καλά προετοιμασμένη ομάδα
Ο καθηγητής Friedrich Wilhelm Mohr του Κέντρου Καρδιάς της Λειψίας ήταν ο πρώτος χειρούργος του κόσμου το 1998 για να κάνει χειρουργική επέμβαση καρδιάς χωρίς να στέκεται απευθείας στο τραπέζι θεραπείας. Πραγματοποίησε χειρουργικά εργαλεία και μια μικροσκοπική φωτογραφική μηχανή που εισήχθη στο σώμα με τομές με οκτώ έως δέκα χιλιοστόμετρα μέσα από μια κλειδαρότρυπα αρκετά μέτρα μακριά.
Για πολλά χρόνια, το ρομπότ "Da Vinci" χειρουργεί τις χειρουργικές αίθουσες των καρδιακών χειρουργών. Οι καρδιακοί χειρουργοί λειτουργούν με την καρδιά με το ρομπότ, κάνουν παρακάμψεις, αντικαθιστούν τις βαλβίδες καρδιάς και επισκευάζουν ελαττωματικά διαφράγματα της καρδιάς. Σε γενικές χειρουργικές επεμβάσεις, το ρομπότ χρησιμοποιείται μόνο σταδιακά. Οι "Da Vincis" βρίσκονται τώρα σε πολυάριθμες πανεπιστημιακές κλινικές και άλλες μεγάλες κλινικές, όπου χρησιμοποιούνται, μεταξύ άλλων, για τις ουρολογικές επεμβάσεις.
Πώς λειτουργεί το "Da Vinci";
Το σύστημα ρομπότ "Da Vinci" αποτελείται από δύο βασικά στοιχεία: την κονσόλα ελέγχου και τους βραχίονες ρομπότ. Ο χειρουργός κάθεται στην κονσόλα και οδηγεί με δύο χειριστήρια τα ηλεκτρονικά ρομπότ στα οποία βρίσκονται τα (εναλλάξιμα) χειρουργικά εργαλεία. Μπροστά του έχει μια εικόνα 3-D υψηλής ανάλυσης που δείχνει το χειρουργικό πεδίο σε 20 έως 30 φορές μεγέθυνση.
Τα χέρια του χειρούργου στηρίζονται κάτω από την οθόνη και χρησιμοποιούν τα όργανα με την ίδια ευελιξία με την ανοικτή χειρουργική επέμβαση. Ακόμη καλύτερα: η μετάφραση των κινήσεων από την κονσόλα στα όργανα είναι χωρίς jitter και μπορεί να ρυθμιστεί ξεχωριστά. Για παράδειγμα, αν ο χειρουργός γυρίσει το χέρι του δέκα εκατοστά, τα όργανα κινούνται μόνο ένα εκατοστό. Με αυτόν τον τρόπο, ο χειρουργός μπορεί να εργαστεί πολύ ακριβέστερα και να αποδίδει ακόμα και τα καλύτερα ράμματα χωρίς επιπλοκές.
Ο χειρουργός δεν είναι περιττός από το ρομπότ. Αντιθέτως, κάθεται μακριά από τον ασθενή, αλλά αφήνει το σύστημα σε καμία στιγμή τον έλεγχο. Το ρομπότ υποστηρίζει τον χειρούργο και τον βοηθά να επιτύχει μεγαλύτερη ακρίβεια.
... και ο άνθρωπος παραμένει άνθρωπος
Οι ελάχιστα επεμβατικές διαδικασίες διατηρούν σήμερα μεγάλες ελπίδες, ακόμη και αν το κόστος για ένα χειρουργικό ρομπότ είναι υψηλό. Από την άλλη πλευρά, οι εξελίξεις στους τομείς της ιατρικής, της βιολογίας και της ηλεκτρονικής οδηγούν σε ολοένα και καλύτερες μεθόδους ελέγχου και παρακολούθησης, οι οποίες καθιστούν τις περίπλοκες διαδικασίες ευκολότερες και πιο ελεγχόμενες.
Ωστόσο, ο ανθρώπινος παράγοντας κινδύνου παραμένει ανεξέλεγκτος: ο υποσιτισμός, το κάπνισμα, το αλκοόλ, το στρες και η έλλειψη σωματικής άσκησης εξακολουθούν να αποτελούν τις κύριες αιτίες των καρδιακών παθήσεων - ανεξάρτητα από το πόσο καλά μπορούν να εξαλειφθούν αργότερα οι συνέπειες.
