άρθρο περιεχόμενο
- Adnexitis - η φλεγμονή των ωοθηκών και των σαλπίγγων
- Adnexitis - διάγνωση και επιπλοκές
- Adnexitis - Θεραπεία και πρόληψη
Πολλές γυναίκες βρίσκουν ότι μια ασθένεια των θηλυκών αναπαραγωγικών οργάνων είναι εξαιρετικά αγχωτική. Οι καταγγελίες συχνά συνοδεύονται από αισθήματα ντροπής και φόβο υπογονιμότητας. Δεδομένου ότι η adnexitis συχνά παίρνει μια χρόνια πορεία, η επίσκεψη στο γυναικολόγο δεν πρέπει να αναβληθεί ακόμη και με μικρά συμπτώματα.
Τι είναι η πυελική φλεγμονώδης νόσος και ποιος επηρεάζεται;
Σε σάλπιγγες και ωοθήκες μπορεί να εμφανιστούν φλεγμονώδεις ασθένειες, οι οποίες είναι τεχνικά όπως σαλπιγγίτιδα (Salpinx = Ελληνικό για σάλπιγγα, το σχήμα του οποίου υπενθυμίζουν οι σάλπιγγες) και oophoritis (Oo = Ελληνικά για το "αυγό"). Επειδή σχεδόν πάντα και οι δύο δομές εμπλέκονται σε λοίμωξη, οι γυναικολόγοι συνήθως μιλάνε για ένα φλεγμονώδης νόσος της πυέλου (Adnex = προσάρτημα), δηλ. Μια φλεγμονή των προσαρτημάτων της μήτρας.
Ειδικά στις αγγλόφωνες χώρες, ο όρος εμφανίζεται συχνά PID (πυελική φλεγμονώδης νόσος = φλεγμονή της λεκάνης). Μεταξύ αυτών, εκτός από τη πυελική φλεγμονώδη φλεγμονή της μήτρας (ενδομητρίτιδα) λαμβάνεται. Ο λόγος είναι ότι η μόλυνση προκαλείται συνήθως από ανερχόμενα μικρόβια, τα οποία στη συνέχεια επιτίθενται σε όλα τα θηλυκά αναπαραγωγικά όργανα της λεκάνης στο δρόμο τους.
Η Adnexitis επηρεάζει κυρίως σεξουαλικά ενεργές γυναίκες ηλικίας 15-25 ετών. Υπολογίζεται ότι 1-2% των γυναικών επηρεάζονται από αυτήν την ηλικιακή ομάδα. Ιδιαίτερα επηρεάζονται οι καπνιστές, οι γυναίκες με συχνά μεταβαλλόμενους σεξουαλικούς εταίρους, οι φορείς σπειροειδούς και οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στον κόλπο ή στην κοιλιά (όπως οδοντοφυΐα).
Πώς αναπτύσσεται η αδενίτιδα;
Η αιτία είναι μια μόλυνση, σχεδόν πάντα με βακτήρια. Τα μικρόβια μπορούν να φτάσουν στο σάλπιγγα και τις ωοθήκες με τρεις τρόπους: ανυψώνοντας από τον κόλπο (αύξουσα), ανυψώνοντας από φθίνουσα όργανα όπως το κέλυφος ή το ορθό, ή κατεβαίνοντας μέσω του αίματος (αιματογενής):
- Αύξουσα μόλυνση: Αυτή η διαδρομή μόλυνσης είναι μακράν η συνηθέστερη. Σε περίπου δύο τρίτα των περιπτώσεων, η λοίμωξη στο χαμηλότερο γεννητικό σύστημα με χλαμύδια ή γονοκόκκους είναι η υποκείμενη αιτία. Με τη φλεγμονή, τα φράγματα γίνονται π.χ. πιο διαπερατό στον τράχηλο του τραχήλου και αυτά και άλλα μικρόβια μπορούν να διεισδύσουν πιο εύκολα. Καταλήγουν σε φλεγμονή του τραχηλικού βλεννογόνου (ενδοκρινική), στη συνέχεια μεταναστεύουν μέσω της μήτρας και στη συνέχεια των σαλπίγγων. Το ίδιο ισχύει και για τις γυναικολογικές παρεμβάσεις ή μετά τις γεννήσεις - ακόμη και οι φυσικοί αμυντικοί μηχανισμοί μπορούν να εξασθενιστούν και έτσι τα μικρόβια ανοίξουν το δρόμο.
- Φθίνουσα λοίμωξη: Εάν τα παρακείμενα όργανα έχουν φλεγμονή, τα παθογόνα μπορούν να εξαπλωθούν από εκεί: είτε - εάν π.χ. το τυφλό ταιριάζει άνετα - με άμεση επαφή ή μέσω της ροής των λεμφαδένων. Σπάνια, αυτό μπορεί επίσης να συμβεί κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης (για παράδειγμα, αφαίρεση προσάρτησης).
- Αιματογενής λοίμωξη: Αυτή η εξάπλωση του αίματος είναι συγκριτικά σπάνια. Το αποτέλεσμα είναι συνήθως μια λοίμωξη όπως η φυματίωση, η παρωτίτιδα ή η γρίπη, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά γενικά συμπτώματα.
