Εκτός από τη δικλοφαινάκη και το ακετυλοσαλικυλικό οξύ, η ιβουπροφαίνη είναι ένα από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα λεγόμενα "όξινα" αναλγητικά. Χάρη στην όξινη φύση της, σε αντίθεση με ουσίες όπως η ακεταμινοφαίνη ή η μεταμιζόλη, το ibuprofen λειτουργεί όχι μόνο κατά του πόνου αλλά και κατά της φλεγμονής, καθώς αυτά τα δραστικά συστατικά δεν διεισδύουν τόσο καλά στον φλεγμονώδη και έτσι οξεοποιημένο ιστό.
Επίδραση της ιβουπροφαίνης
Η ιβουπροφαίνη χρησιμοποιείται για να μειώσει τον ήπιο έως μέτριο πόνο και να σταματήσει τη φλεγμονή - για παράδειγμα, στις ρευματικές νόσους, οι οποίες χαρακτηρίζονται από οδυνηρή φλεγμονή των αρθρώσεων. Επιπλέον, η ιβουπροφαίνη μειώνει τον πυρετό, αλλά δεν χρησιμοποιείται θεραπευτικά για το σκοπό αυτό.
Η ιβουπροφαίνη ανήκει στην κατηγορία των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ), σε αντίθεση με, για παράδειγμα, τη κορτιζόνη. Το δραστικό συστατικό Ibuprofen είναι επίσης ένας εκπρόσωπος των μη-οπιοειδών αναλγητικών, ανήκει επομένως στην ομάδα των (μη οπιοειδών) μη εθιστικών και χρησιμοποιείται παγκοσμίως αναστολείς της κυκλοοξυγενάσης.
Η επίδραση της ιβουπροφαίνης οφείλεται στο γεγονός ότι η κυκλοοξυγενάση παρεμποδίζεται. Ως εκ τούτου, οι επονομαζόμενες προσταγλανδίνες, οι οποίες προάγουν τη φλεγμονή, την πρόκληση πόνου και την αύξηση του πυρετού, μειώνουν μόνο τις μιμούμενες.
Εφαρμογές ιβουπροφαίνης
Η ιβουπροφαίνη χρησιμοποιείται συχνά στις ακόλουθες περιπτώσεις:
- Η ιβουπροφαίνη έχει χρησιμοποιηθεί και αναπτυχθεί ειδικά συχνά για τη θεραπεία των ρευματικών αρθρώσεων. Ανακουφίζει από τη φλεγμονή, το πρήξιμο και τον πόνο στην αρθροπάθεια, τη ρευματοειδή αρθρίτιδα και την ουρική αρθρίτιδα.
- Σε χαμηλότερη δόση η ιβουπροφαίνη βοηθά επίσης κατά των πονοκεφάλων και των ημικρανιών, καθώς και κατά τον πονόδοντο ή τον έμμηνο πόνο.
- Η ιβουπροφαίνη χρησιμοποιείται επίσης για μυϊκούς πόνους και αθλητικούς τραυματισμούς όπως στελέχη και σχισμένους συνδέσμους, εναλλακτικά η δικλοφενάκη βοηθά εδώ.
- Άλλοι τομείς εφαρμογής είναι η ανακούφιση του πόνου στην οξεία μέση ωτίτιδα, η αμυγδαλίτιδα ή η ηλιακά εγκαύματα.
Ιβουπροφαίνη: δοσολογία
Η ιβουπροφαίνη πωλείται σε ποικίλες μορφές δοσολογίας. Διατίθεται ως δισκίο, κάψουλα, υπόθετο, χυμός, κόκκοι ή αλοιφή. Το φάρμακο είναι διαθέσιμο σε διαφορετικές δοσολογίες, οι χαμηλές είναι διαθέσιμες στο φαρμακείο. Η ιβουπροφαίνη στο Οι δόσεις άνω των 400 mg είναι συνταγή.
Το φάσμα δράσης της ιβουπροφαίνης εξαρτάται από τη δόση: οι χαμηλότερες δόσεις μεταξύ 200 και 800 mg στους ενήλικες είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές αναλγητικό και αντιπυρετικό. Μόνο σε υψηλότερες δόσεις έως 2.400 mg ημερησίως έρχεται το αντιφλεγμονώδες αποτέλεσμα να φέρει.
Τα εισπνεόμενα ποσά παραμένουν στην ίδια συγκέντρωση στο αίμα για περίπου δύο έως τρεις ώρες, μετά την οποία το αποτέλεσμα μειώνεται. Ως επί το πλείστον, τα προϊόντα αποικοδόμησης απεκκρίνονται μέσω του νεφρού, μερικές φορές και μέσω του ήπατος.
Σε αντίθεση με το σχετικό ακετυλοσαλικυλικό οξύ, μετά από διαβούλευση με γιατρό Ibuprofen επίσης σε παιδιά να εφαρμοστεί. Ένας λόγος για τη θεραπεία υπάρχει, για παράδειγμα, σε πρόωρα μωρά. Για να υποστηρίξουν την ανώριμη καρδιά τους, είναι δυνατό να κλείσουν το συχνά επίμονο ductus arteriosus botalli, μια σύνδεση μεταξύ του φλεβικού και αρτηριακού συστήματος, μέσω της ιβουπροφαίνης.
Ιβουπροφαίνη: παρενέργειες
Συχνά η ιβουπροφαίνη προκαλεί παρενέργειες όπως πόνο στο στομάχι, ναυτία και διάρροια. Ζαλάδα, κεφαλαλγία και αναστρέψιμη οπτική οξύτητα συμβαίνουν σπάνια.
Όπως και με τους σχετικούς αναστολείς της κυκλοοξυγενάσης ακετυλοσαλικυλικό οξύ και δικλοφαινάκη, η συχνή χρήση της ιβουπροφαίνης μπορεί επίσης να οδηγήσει σε γαστρική αιμορραγία ή ακόμα και γαστρική πρήξιμο. Η αναστολή της κυκλοοξυγονάσης όχι μόνο μειώνει την παραγωγή ανεπιθύμητων προφλεγμονωδών προσταγλανδινών. Οι προσταγλανδίνες, οι οποίες φυσιολογικά προστατεύουν το στομάχι, επίσης αποτυγχάνουν, γεγονός που καθιστά το στομάχι πολύ ευαίσθητο στα πεπτικά ένζυμα και στο οξύ του στομάχου που περιέχει.
Λόγω αυτού, η παρατεταμένη θεραπεία με ιβουπροφαίνη πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σε Συνδυασμός με προστατευτικό στομάχι να πραγματοποιηθεί. Τα συνιστώμενα φάρμακα είναι φάρμακα που μειώνουν την παραγωγή οξέος στομάχου, για παράδειγμα αναστολείς της αντλίας πρωτονίων όπως η ομεπραζόλη ή η παντοπραζόλη. Βοηθά επίσης στην προστασία του στομάχου κατά τη λήψη αυτών των φαρμάκων δεν είναι νηφάλιος καταλαμβάνει.
Η παράλληλη θεραπεία με στεροειδή παυσίπονα όπως η κορτιζόνη δεν συνιστάται επειδή θα αυξήσει περαιτέρω τον κίνδυνο αιμορραγίας. Πρέπει επίσης να δίνεται προσοχή σε ασθενείς με γνωστές φλεγμονώδεις γαστρεντερικές παθήσεις όπως η ελκώδης κολίτιδα ή η νόσος του Crohn, καθώς η πρόσληψη ιβουπροφαίνης μπορεί να προκαλέσει οξεία επεισόδιο αυτών των ασθενειών.
5 γεγονότα σχετικά με την ιβουπροφαίνη - © istockphoto, diego_cervo
Ιβουπροφαίνη: αλληλεπιδράσεις
Επιπλέον, η ιβουπροφαίνη έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα στη συσσωμάτωση των αιμοπεταλίων, παρόμοια με τη δράση του ακετυλοσαλικυλικού οξέος. Επομένως υπάρχει ένα αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας. Επομένως, η ταυτόχρονη χρήση άλλων αντιπηκτικών όπως το Marcumar® μπορεί να είναι ανησυχητική.
Παραδόξως, όμως, η επίδραση άλλων αναστολέων αιμοπεταλίων όπως το ακετυλοσαλικυλικό οξύ μειώνεται όταν λαμβάνεται από τον ανταγωνισμό στον ίδιο υποδοχέα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένους θρόμβους και εμβολισμούς. Λόγω της δύσκολης αξιολόγησης της επίδρασης στην πήξη του αίματός σας, θα πρέπει να ενημερώσετε τον θεράποντα ιατρό πριν από τη χειρουργική επέμβαση αναγκαστικά σχετικά με την προηγούμενη λήψη παυσίπονων.
Η ιβουπροφαίνη στην εγκυμοσύνη
Επίσης, αναφέρθηκαν προβλήματα με την ανεπιθύμητη παράταση της εγκυμοσύνης στο πλαίσιο της πρόσληψης προσταγλανδίνης: Ορισμένες προσταγλανδίνες προάγουν συσπάσεις. Αν αυτά σχηματιστούν μειωμένα, τότε οι συστολές που έχουν τεθεί αργά, επίσης.
Σύμφωνα με τη γνώμη, η θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, σε χαμηλή δόση μέχρι 600 mg ημερησίως, φαίνεται ασφαλής ακόμα και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της γαλουχίας. Άλλοι γιατροί θεωρούν την εγκυμοσύνη σαφή αντένδειξη για τη θεραπεία με ιβουπροφαίνη. Σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση, συνιστάται να συμβουλευτείτε ξανά τον θεράποντα ιατρό.
Ιβουπροφαίνη: Αντενδείξεις
Σπάνια έρχεται στο λεγόμενο "άσθμα ασπιρίνης", το οποίο μπορεί επίσης να συμβεί όταν λαμβάνετε τα παυσίπονα ibuprofen και diclofenac. Με τη μείωση των προσταγλανδινών, το σώμα μετατρέπει τη μητρική ένωση σε λευκοτριένια. Αυτά προκαλούν βήχα και περιορίζουν τους πνεύμονες.
Επίσης, οι ασθενείς που έχουν φορτωμένο νεφρό να είστε προσεκτικοί κατά τη λήψη ιβουπροφαίνης και άλλων αναστολέων της κυκλοοξυγενάσης καθώς οι νεφρικές αρτηρίες συστέλλονται όταν παράγονται λιγότερες προσταγλανδίνες. Αυτό μπορεί να μειώσει περαιτέρω μια ήδη χαμηλή λειτουργία των νεφρών και, στη χειρότερη περίπτωση, να οδηγήσει σε αιμοκάθαρση. Επομένως, η χρήση ιβουπροφαίνης στην υπάρχουσα νεφρική νόσο πρέπει να παρακολουθείται προσεκτικά.
Το ίδιο ισχύει για Ηπατική νόσο, επειδή κάποιο από τα φάρμακα μεταβολίζεται μέσω του ήπατος. Συνεπώς, δεν συνιστάται να καταναλώνετε αλκοόλ κατά τη διάρκεια της θεραπείας, καθώς αυτό προκαλεί πρόσθετη πίεση στο ήπαρ. Συνεπώς, είναι σημαντική η τακτική παρακολούθηση των νεφρικών και ηπατικών τιμών με τη μακροπρόθεσμη χρήση της ιβουπροφαίνης.
Με την ταυτόχρονη θεραπεία με λίθιο, πρέπει να ελέγχεται ιδιαίτερα το επίπεδο πλάσματος αυτού του αντικαταθλιπτικού, καθώς η απέκκριση λιθίου στους νεφρούς μειώνεται από την πρόσληψη ιβουπροφαίνης. Το ίδιο ισχύει και για τη θεραπεία με το αντιεπιληπτικό φάρμακο φαινυτοΐνη, το οποίο αποικοδομείται με την παρουσία ιβουπροφαίνης επιβραδύνθηκε.
