άρθρο περιεχόμενο
- Τι πρέπει να γνωρίζετε για το χαμηλό βάρος
- Υποβέπεια - κίνδυνος και θεραπεία
Οι άνθρωποι με χαμηλό βάρος συχνά ονομάζονται "φασόλια", "σιδερώστρα" ή "ρητίνη σπαραγγιού": εκείνοι που είναι εξαιρετικά λεπτές δεν το έχουν πάντα εύκολο. Από ιατρική άποψη, το να είσαι λεπτό δεν σημαίνει αυτομάτως ότι είσαι υγιής. Σύμφωνα με την ταξινόμηση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας ο ΠΟΥ είναι υποβαθμισμένος, ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ = σωματικό βάρος σε χιλιόγραμμα διαιρούμενο σε ύψος τετράγωνο σε μέτρα) μικρότερο από 18,5.
Διαδώστε το υποβαθμισμένο βάρος
Σχεδόν 2 εκατομμύρια άνθρωποι στη Γερμανία είναι υποβαθμισμένοι, όπως δείχνουν οι πληροφορίες που παρέχει η Ομοσπονδιακή Στατιστική Υπηρεσία. Σημαντικά περισσότερες γυναίκες πλην ανδρών επηρεάζονται, ιδιαίτερα στην ηλικιακή ομάδα μεταξύ 14 και 29 ετών.
Παρόμοιες τιμές ισχύουν και για τις άλλες δυτικές βιομηχανικές χώρες: στις ΗΠΑ, το 3,5% περίπου του πληθυσμού ζυγίζει ελάχιστα, στη Γαλλία σχεδόν 5%. Αντίθετα, σχεδόν το 50% των ενηλίκων στις αναπτυσσόμενες χώρες είναι πολύ ελαφρύ.
Αιτίες: Γενετική προδιάθεση και χρόνιες παθήσεις
Η συζήτηση σχετικά με τα ανορεξικά μοντέλα έχει φέρει τον παθολογικό ΔΜΣ κάτω από το 17 στο προσκήνιο. Ωστόσο, αυτό δεν επηρεάζει μόνο τους ανθρώπους με αποδεδειγμένες διατροφικές διαταραχές, αλλά κυρίως εκείνους που απλά δεν κερδίζουν βάρος, για παράδειγμα λόγω γενετικών προδιαγραφών ή πάσχουν από χρόνιες ασθένειες. Λόγοι για τυχαία απώλεια βάρους είναι συχνά φλεγμονώδης νόσος του εντέρου.
Ως άλλο Αιτίες χαμηλού βάρους μπορεί να θεωρηθεί για παράδειγμα:
- Ελκώδης κολίτιδα
- Τη νόσο του Crohn
- φυματίωση
- καρκίνους
Σε ασθενείς με AIDS, ξαφνική, ανεξήγητη απώλεια βάρους μπορεί συχνά να είναι η πρώτη ένδειξη της μόλυνσης από τον ιό.
Υπόλοιπο και υποσιτισμός
Αυτοί που είναι λιποβαρείς δεν υποφέρουν αυτόματα από υποσιτισμό. Υπάρχουν άνθρωποι που, λόγω του μεμονωμένου μεταβολισμού τους, δεν αυξάνονται και παραμένουν λεπτές καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Ειδικά στα δυτικά βιομηχανικά έθνη, γενετικοί παράγοντες ή μεταβολικές διαταραχές είναι συχνότερα λόγος υποβόσκωσης σε σχέση με τον υποσιτισμό, όπως στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Κατά τη διαφοροποίηση μεταξύ υποβαθμισμένου και υποσιτισμού, πρέπει να συνεχίσουμε να διακρίνουμε μεταξύ της ανεπαρκούς διατροφής αφενός και των θρεπτικών ουσιών που οφείλονται στην έλλειψη ή την κακή ανάκτηση από την άλλη πλευρά. Για παράδειγμα, οι ασθενείς με χρόνιες μολύνσεις στο στόμα και το λαιμό μπορούν να απορροφήσουν μόνο τα τρόφιμα σε περιορισμένο βαθμό, ενώ οι ασθενείς με δυσανεξία στη λακτόζη μπορούν να καταναλώσουν ελαφρώς τα φαγητά που έχουν υποβληθεί σε λήψη.
Υπογονιμότητα στους ηλικιωμένους
Ότι οι διατροφικές διαταραχές όπως η βουλιμία και η ανορεξία μπορούν να οδηγήσουν σε υποσιτισμό και σε λιποβαρή έως το θάνατο είναι γνωστές. Πολύ λιγότερο γνωστό, ωστόσο, είναι το γεγονός ότι οι ηλικιωμένοι υποφέρουν όλο και λιγότερο από υποσιτισμό και, ως εκ τούτου, υποβαθμίζονται. Η απώλεια της όρεξης, οι σωματικοί και διανοητικοί περιορισμοί είναι συχνά ένας λόγος για τους επονομαζόμενους "ηλικιωμένους πουτίγκες" εκτός από οικονομικά προβλήματα και οξείες ασθένειες.
