Εκτός από το σιτάρι, τη σίκαλη και τη βρώμη, το κριθάρι είναι ένα από τα πιο γνωστά δημητριακά. Ακριβώς όπως και τα άλλα τρία σιτηρά, ανήκει στην οικογένεια γλυκών χορταριών. Κατά τη διάρκεια μιας πεζοπορίας μέσα από τα χρυσοκίτρινα καλοκαιρινά πεδία, μπορείτε να διακρίνετε το κριθάρι από τους συγγενείς του, συνήθως καλό: Σε σύγκριση με το σιτάρι και τη σίκαλη, έχει ιδιαίτερα μακρά awns που μπορεί να έχει μήκος έως και 15 ίντσες.
Κριθάρι: Συστατικά
Στην περίπτωση του κριθαριού, οι κόκκοι περιβάλλουν μια προστατευτική επίστρωση γνωστή ως φλούδες. Δεδομένου ότι οι κόκκοι και οι φλοιούς συντήκονται μαζί, ο κόκκος περιέχει ένα μεγάλο ποσοστό κυτταρίνης. Αυτό είναι συνήθως μεταξύ οκτώ και 15 τοις εκατό. Η κυτταρίνη ανήκει στις ίνες και επομένως είναι αβλαβή. Οι διαιτητικές ίνες παρέχουν καλύτερη κορεσμό και διεγείρουν την πέψη. Εκτός από τις ίνες, 100 γραμμάρια κριθαριού περιέχουν επίσης τα ακόλουθα συστατικά:
- 12,7 γραμμάρια νερού
- 9,8 γραμμάρια πρωτεΐνης
- 2.1 γραμμάρια λίπους
- 63,3 γραμμάρια υδατανθράκων
- Ορυκτά και βιταμίνες Β και Ε
Στην περίπτωση των ορυκτών, το κριθάρι είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε μαγνήσιο, ασβέστιο, κάλιο, σίδηρο και φώσφορο. Ο κόκκος περιέχει επίσης πολλά απαραίτητα αμινοξέα, δηλαδή αμινοξέα που το σώμα δεν μπορεί να κάνει. Μεταξύ των βασικών αμινοξέων στο κριθάρι περιλαμβάνονται λευκίνη, φαινυλαλανίνη ή βαλίνη.
Προσοχή στη δυσανεξία στη γλουτένη
Όπως τα δημητριακά, η σίκαλη και το σιτάρι, το κριθάρι περιέχει επίσης γλουτένη. Η γλουτένη γλουτένης, σε συνδυασμό με το νερό, εξασφαλίζει ότι το ψωμί μπορεί να αυξηθεί κατά το ψήσιμο και ότι διατηρεί το σχήμα του ακόμα και μετά το ψήσιμο.
Ενώ τα δημητριακά όπως το σιτάρι είναι κατάλληλα για την παραγωγή ψωμιού λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε γλουτένη, υπάρχει μικρή ποσότητα γλουτένης στο κριθάρι. Ωστόσο, τα άτομα με δυσανεξία στη γλουτένη (κοιλιοκάκη) θα πρέπει να απέχουν καλύτερα από τα τρόφιμα του κριθαριού. Αλλιώς μπορεί να έρθει σε μια χρόνια φλεγμονή της βλεννογόνου του λεπτού εντέρου. Τα τυπικά συμπτώματα μιας τέτοιας φλεγμονής είναι η διάρροια, ο εμετός, η απώλεια βάρους και η κόπωση.
Δεδομένου ότι η μπύρα παρασκευάζεται επίσης από κριθή, τα άτομα με δυσανεξία στη γλουτένη πρέπει επίσης να μειώσουν την κατανάλωση μπύρας. Τα δημητριακά χωρίς γλουτένη όπως το καλαμπόκι, το ρύζι ή το κεχρί μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εναλλακτική λύση στα δημητριακά που περιέχουν γλουτένη.
Κριθάρι: προέλευση και καλλιέργεια
Το κριθάρι δημητριακών είναι ένα από τα παλαιότερα σιτηρά στον κόσμο, αρχικά από τη Μέση Ανατολή και τα ανατολικά Βαλκάνια. Πιθανόν εδώ ήταν γύρω στα 10.000 π.Χ. Κριθάρι που καλλιεργείται πριν από περίπου 5.000 π.Χ. Στη συνέχεια, το κριθάρι βρήκε το δρόμο για την Κεντρική Ευρώπη.
Στην περίπτωση του κριθαριού, γίνεται διάκριση μεταξύ δύο και πολυκύτταρων μορφών. Ενώ η μορφή των δύο κυττάρων σχηματίζει μόνο έναν ισχυρό κόκκο ανά θέση πρόσδεσης, υπάρχουν τρεις κόκκοι ανά θέση πρόσδεσης στις πολυκύτταρες μορφές.
Επιπλέον, γίνεται διάκριση μεταξύ κριθαριού χειμώνα και καλοκαιριού. Το χειμερινό κριθάρι είναι ήδη σπαρμένο τον Σεπτέμβριο και είναι πιο παραγωγικό από την άνοιξη κριθάρι. Το τελευταίο φυτεύεται την άνοιξη και μπορεί ήδη να συλλεχθεί μετά από 100 ημέρες. Μετά τη συγκομιδή, το κριθάρι πρέπει να φυλάσσεται σε ξηρή κατάσταση, διαφορετικά απειλεί το καλούπι.
Κριθάρι: Διάφορες χρήσεις
Το χειμερινό κριθάρι χρησιμοποιείται κυρίως ως ζωοτροφή και ως εκ τούτου αναφέρεται επίσης ως κριθάρι ζωοτροφής. Σε σύγκριση με την άνοιξη κριθάρι έχει υψηλότερη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, η οποία είναι μεταξύ δώδεκα και 15 τοις εκατό. Το καλοκαιρινό κριθάρι χρησιμοποιείται κυρίως για ζυθοποιία μπύρας. Το κριθάρι βύνης θα πρέπει να έχει περιεκτικότητα πρωτεϊνών 9,5 έως 11,5% και ικανότητα βλάστησης τουλάχιστον 97%.
Για να γίνει η μπύρα κριθαριού, το κριθάρι πρέπει πρώτα να καθαριστεί και να ελευθερωθεί από τα τζάκια, τις τριχωτές επεκτάσεις τους. Στη συνέχεια, το κριθάρι είναι εμποτισμένο στο νερό, το οποίο ξεκινά τη διαδικασία βλάστησης και το σχηματισμό ενζύμων. Αυτά εξασφαλίζουν ότι η αντοχή της κριθής μετατρέπεται σε βύνη. Μετά από λίγες μέρες, η βύνη ξηραίνεται σε ένα ζεστό δωμάτιο και διακόπτεται η διαδικασία βλάστησης. Εκτός από τη μπίρα, η βύνη κριθαριού παράγει επίσης ουίσκι και καβουρντισμένο καφέ (καφέ κριθάρι).
Στην Ασία, το κριθάρι χρησιμοποιείται επίσης για το τσάι κριθαριού. Στο παρελθόν, το τσάι κριθαριού χρησιμοποιήθηκε επίσης στην Ευρώπη ως φάρμακο για τις παθήσεις του στομάχου και του λαιμού. Ωστόσο, για τα τρόφιμα, η κριθάρι δημητριακών χρησιμοποιείται σπάνια, μπορεί να μεταποιηθεί περαιτέρω σε πλιγούρι, κριθάρι ή αλεύρι. Το αλεύρι κριθαριού εξακολουθεί να χρησιμοποιείται στην παραγωγή ψωμιού, ειδικά στις φτωχότερες περιοχές της Ασίας και της Αφρικής.
