Ο φωσφόρος είναι ένα σημαντικό μέταλλο που λαμβάνεται από τα τρόφιμα ως φωσφορικά. Μαζί με το ασβέστιο, εξασφαλίζει την αντοχή των οστών και των δοντιών, παίζει ρόλο στην παραγωγή ενέργειας, στην οικοδόμηση κυτταρικών τοιχωμάτων και ως ρυθμιστική ουσία στο αίμα. Ο φωσφόρος έχει πολλές λειτουργίες στο ανθρώπινο σώμα, η σημασία του είναι γνωστή από τις αρχές του 20ού αιώνα. Ο φωσφόρος παίζει σημαντικό ρόλο στην ανοργανοποίηση της οστικής ουσίας. Επιπροσθέτως, ως μέρος του ενεργού φορέα τριφωσφορικής αδενοσίνης, παίζει σημαντικό ρόλο στην αποθήκευση ενέργειας και την παροχή ενέργειας.
Φωσφόρος: Εμφανίζει και λειτουργεί στο σώμα
Απαιτείται φωσφόρος για την κατασκευή των κυτταρικών τοιχωμάτων και, ως μέρος των νουκλεϊνικών οξέων στο γενετικό υλικό (DNA), είναι εν μέρει υπεύθυνος για τη δομή του. Μια άλλη λειτουργία είναι ως ρυθμιστικό διάλυμα στην οξεοβασική ισορροπία - βοηθά στη σταθεροποίηση του ρΗ του αίματος. Το απόθεμα φωσφόρου στο σώμα είναι περίπου 600-700 g. Περίπου το 90% αυτών δεσμεύονται στα οστά. Εκκρίνεται κυρίως στα ούρα, λιγότερο για την καρέκλα. Όταν υπάρχει έλλειψη ασβεστίου στο αίμα, ο παραθυρεοειδής αδένας απελευθερώνει μια ορμόνη (παραθορμόνη) που διαλύει το ασβέστιο από τα οστά, ενώ ταυτόχρονα απελευθερώνει τον φώσφορο.
Προμήθεια φωσφόρου μέσω της διατροφής
ο Συνιστώμενη ημερήσια δόση φωσφόρου είναι 700 mg. Αυτή η ημερήσια δόση φωσφόρου περιλαμβάνεται στη διατροφή, για παράδειγμα, στις ακόλουθες τροφές:
- 55 g πίτουρο σίτου
- 120 γραμμάρια σόγιας
- 120 γραμμάρια Gouda (30% λιπαρά)
- 160 g σαρδέλας
- 170 g φακούς
- 180 γραμμάρια λευκών φασολιών
- 350 g μικτού ψωμιού
- 390 g ψητό χοιρινό
- 790 γρ. Γιαούρτι (3,5% λίπος)
- 1400 g καλαμπόκι
Ο φωσφόρος εμφανίζεται σχεδόν σε όλα τα τρόφιμα. Ιδιαίτερα καλές πηγές φωσφόρου είναι προϊόντα που περιέχουν πρωτεΐνες, ξηροί καρποί, όσπρια, φρούτα και λαχανικά.
Τα συμπτώματα ανεπάρκειας του φωσφόρου
Ο φωσφόρος υπάρχει σε σχεδόν όλα τα τρόφιμα, επομένως οι ανεπάρκειες στη λογική διατροφή των ενηλίκων είναι απίθανο να εμφανιστούν και είναι πιθανότερο να συμβούν με την τεχνητή διατροφή. Άλλες αιτίες ανεπάρκειας φωσφόρου περιλαμβάνουν νεφρική δυσλειτουργία, υπερπαραθυρεοειδισμό και ανεπάρκεια βιταμίνης D. Εάν το επίπεδο φωσφορικών στο αίμα πέσει κάτω από ένα ορισμένο επίπεδο, μπορεί να εμφανιστεί μαλάκυνση των οστών (που ονομάζεται ραχίτιδα στο παιδί).
Υπερδοσολογία φωσφόρου
Κανονικά, το σώμα εκκρίνει την περίσσεια φωσφόρου με τα ούρα. Σε υπερφωσφαταιμία. Επομένως, πολύ υψηλό επίπεδο φωσφορικών στο αίμα συμβαίνει μόνο σε νεφρική δυσλειτουργία και σε υπολειτουργία των παραθυρεοειδών αδένων. Το γεγονός ότι μια πολύ υψηλή παροχή φωσφόρου με ταυτόχρονη χαμηλή πρόσληψη ασβεστίου οδηγεί σε διαταραχές της δομής των οστών σήμερα μάλλον αναιρείται. Μπορεί να υπάρχει σχέση μεταξύ της υπερβολικής πρόσληψης φωσφόρου και της υπερδραστηριότητας πολλών παιδιών (ADHD).
Φωσφορικά στα τρόφιμα
Το φωσφορικό οξύ και τα φωσφορικά χρησιμοποιούνται ευρέως ως πρόσθετα τροφίμων στη βιομηχανική παραγωγή τροφίμων. Έτσι, εξυπηρετούν u. α. ως αντιοξειδωτικά, παράγοντες αύξησης, ρυθμιστές της οξύτητας και συντηρητικά. Επίσης σε ποτά με κόλα, σόδες, χρωματιστά τρόφιμα και γλυκά όπως τα κομμάτια των φωσφορικών αλάτων περιέχονται σε σχετικά υψηλές δόσεις. Μαζί με το βενζοϊκό νάτριο λέγεται ότι οδηγεί σε αύξηση της υπερκινητικότητας στα παιδιά.
