Κατά τη διάρκεια του αθλητισμού ή της καθημερινής ζωής, μπορεί να συμβεί μια φορά που διπλώνετε με το πόδι σας. Συχνά ένα ισχυρό πρήξιμο του αστραγάλου και ο πόνος κατά τη διάρκεια της κίνησης είναι το αποτέλεσμα. Μερικώς επίσης οδηγεί σε έναν μπλε αποχρωματισμό του ποδιού. Αν τέτοια συμπτώματα προκύψουν μετά από συστροφή, μπορεί να είναι η αιτία του τεντωμένου συνδέσμου ή ακόμα και ενός δακρύου συνδέσμου. Θα ξεκαθαρίσουμε τις πιθανές αιτίες ενός πονόλαιμου και πρησμένου αστραγάλου και θα σας πούμε πώς να συμπεριφέρεστε σωστά μετά το σκίσιμο.
Πόνος και οίδημα μετά από συστροφή
Εάν το πόδι στρέφει, στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχει ένα λεγόμενο τραύμα υποταγής. Αυτό σημαίνει ότι το πόδι στρέφεται πάνω από το εξωτερικό του ποδιού. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε τέντωμα των συνδέσμων (τεντώματος συνδέσμων) ή διάσπαση των συνδέσμων (δακρύρροια συνδέσμων). Ωστόσο, εν μέρει, ο λυγισμός παραμένει χωρίς συνέπειες.
Εάν υπάρχει τραυματισμός συνδέσμου, συνήθως ακολουθείτε Συμπτώματα όπως οίδημα και πόνο, Ο πόνος εμφανίζεται κυρίως κατά τη μετακίνηση του τραυματισμένου αστραγάλου. Το πρήξιμο συμβαίνει επειδή ο ιστός στον αστράγαλο τραυματίζεται όταν είναι λυγισμένος. Αυτό οδηγεί σε ρευστή εισροή στον ιστό και ο αστράγαλος γίνεται παχύς.
Μπλε και παχύ αστράγαλο
Συχνά, ο αστράγαλος μετά την κάμψη πάνω από όχι μόνο παχύ, αλλά και γίνεται μπλε. Αυτό συμβαίνει πάντα όταν πρόκειται για αιμορραγία στον ιστό. Από τη μια πλευρά, η αιμορραγία συμβαίνει όταν τα αιμοφόρα αγγεία στην περιοχή της ρήξης του αστραγάλου όταν κάμπτονται πάνω, αλλά και όταν ένας σύνδεσμος δάκρυα. Οι περισσότεροι μώλωπες στον αστράγαλο γίνονται ορατοί σχετικά γρήγορα, καθώς συχνά βρίσκονται ακριβώς κάτω από το δέρμα λόγω του μικρού χώρου. Το εάν και πόσο ο αστράγαλος γίνεται μπλε εξαρτάται από τη θέση και τη σοβαρότητα του τραυματισμού.
Επέκταση συνδέσμου ή σχισμένος σύνδεσμος
Εάν ο πόνος και το πρήξιμο εμφανισθούν μετά τον λυγισμό, η αιτία είναι συνήθως μια προέκταση του συνδέσμου, ένα δάκρυ συνδέσμου ή ένας σχισμένος σύνδεσμος. Αυτοί οι τραυματισμοί συνδέονται συχνά με παραβίαση της αρθρικής κάψουλας (δάκρυ κάψουλας). Για τον λαϊκό δεν είναι συνήθως αναγνωρίσιμο, ποιος τύπος τραυματισμού υπάρχει. Φυσικά, μόνο ένας γιατρός μπορεί να παράσχει πληροφορίες σχετικά με τον τύπο του τραυματισμού.
Παρ 'όλα αυτά, υπάρχουν μερικά συμπτώματα που είναι πιο πιθανό να υποδηλώνουν μία ή την άλλη αιτία: Για παράδειγμα, η διόγκωση σε ένα στέλεχος συνδέσμου είναι συχνά χαμηλότερη από ότι σε ένα σχισμένο σύνδεσμο. Ακόμη και ένας ελλιπής μώλωπας μπορεί να υποδεικνύει μια επέκταση συνδέσμου. Από την άλλη πλευρά, ο έντονος πόνος σε συνδυασμό με έναν παχύ πρησμένο αστράγαλο είναι πιο πιθανό να προκαλέσει σχισμένους συνδέσμους.
Αναδιπλωμένο: Συμβουλές πρώτων βοηθειών
Αν σκύψατε, θα πρέπει πάντα να χρησιμοποιείτε το PECH Κανόνας ισχύουν:
- Ρ (Παύση): Προστατεύστε τον τραυματισμένο σύνδεσμο.
- ε (Παγωτό): Ψύξτε την τραυματισμένη άρθρωση με κρύο νερό ή με κρύο πακέτο.
- Γ (Συμπίεση): Εφαρμόστε έναν επίδεσμο συμπίεσης για να αποφύγετε την υπερβολική διόγκωση της άρθρωσης.
- Β (Ανύψωση): Αποθηκεύστε τον τραυματισμένο σύνδεσμο.
Εάν είναι απαραίτητη η περαιτέρω επεξεργασία μετά από το λυγισμό εξαρτάται από την έκταση του τραυματισμού. Με μέτριο πρήξιμο, σχεδόν καθόλου πόνο και μικρή λειτουργική βλάβη του αστραγάλου, ο κανόνας PECH συνήθως αρκεί ως θεραπεία. Δώστε το διπλωμένο πόδι σε λίγες μέρες, έτσι ώστε να τραυματιστεί ο τραυματισμός.
Σε περίπτωση αμφιβολίας στον ορθοπεδικό
Εάν αντιμετωπίζετε σοβαρά συμπτώματα όπως έντονο οίδημα ή έντονο πόνο, θα πρέπει πάντα να βλέπετε γιατρό. Αυτό συμβαίνει επίσης όταν η λειτουργικότητα της άρθρωσης είναι πολύ περιορισμένη - για παράδειγμα, όταν δεν μπορείτε να τονίσετε το πόδι. Ο γιατρός μπορεί να καθορίσει ποιο τραυματισμό υπάρχει και μπορεί να συστήσει περαιτέρω θεραπεία.
Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο προστίθεται βαρύτερα τραύματα συνδέσμων συχνά χρησιμοποιείται είτε ελαστικός επίδεσμος είτε στερεά πλαστική σιδηροτροχιά. Αυτό εξασφαλίζει ότι ο τραυματισμένος αστράγαλος διατηρείται όσο το δυνατόν πιο ήρεμος. Επιπλέον, μπορούν να εφαρμοστούν αλοιφές, για παράδειγμα με ηπαρίνη, οι οποίες εξασφαλίζουν ότι οι μώλωπες υποχωρούν ταχύτερα. Επιπλέον, μπορούν επίσης να ληφθούν αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά δισκία.
στο ελαφρούς τραυματισμούς Θα πρέπει να αρχίσετε να κινητοποιείτε την άρθρωση και πάλι περίπου δύο έως τρεις ημέρες αφού έχετε λυγίσει. Μετακινώντας απαλά την άρθρωση, μπορείτε να αποτρέψετε τις μεταγενέστερες επιπλοκές. Θα ήταν καλύτερο να δούμε κάποιες κατάλληλες ασκήσεις από έναν φυσιοθεραπευτή. Οι τραυματισμοί με βαριά σύνδεσμο απαιτούν μεγαλύτερη περίοδο ανάπαυσης. Είναι καλύτερο να μιλήσετε στο γιατρό σας όταν είναι λογικό να κινητοποιήσετε.
